چند درصد از فقرا در ایران به اینترنت دسترسی دارند؟

به نقل از تجارت‌نیوز، بانک جهانی در گزارشی تحت گفتن «فقر و توزیع رفاه» حالت درآمد و برخوداری خانوارهای ایرانی از امکانات اولیه زندگی را در سال‌های ۲۰۱۱ و ۲۰۲۰ بازدید کرده است.

اکوایران نوشت: این گزارش، دسترسی خانوارهای فقیر و غیرفقیر ایرانی به امکانات اولیه زندگی نظیر «آب لوله‌کشی»، «برق»، «تلفن ثابت و همراه»، «اینترنت»، «فاضلاب شهری»، «حمام و سرویس بهداشتی» و «آشپزخانه» را بازدید کرده است. مطابق یافته‌های بانک جهانی، در سال ۲۰۲۰ درصد بیش‌تری از خانوارهای فقیر به تلفن همراه، اینترنت، فاضلاب، آب لوله‌کشی، سرویس بهداشتی و آشپزخانه نسبت به سال ۲۰۱۱ دسترسی اشکار کرده‌اند اما مقدار این برخورداری هم چنان کمتر از خانوارهای غیرفقیر است.

دسترسی ۲ درصد از فقرا به اینترنت در سال ۲۰۱۰

بانک جهانی در گزارش خود به بازدید یک دهه از اقتصاد ایران طی سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ میلادی پرداخته و حالت درآمدی و رفاه خانوارها را در این بازه وقتی بازدید کرده است. در بخشی از این گزارش، دسترسی خانوارهای فقیر و غیرفقیر به برخی امکانات اولیه زندگی نظیر «آب لوله‌کشی»، «برق»، «تلفن ثابت و همراه»، «اینترنت»، «فاضلاب شهری»، «حمام و سرویس بهداشتی» و «آشپزخانه» پرداخته شده است.

بر پایه این آمار، ۱۰۰ درصد از خانوارهای «فقیر» و «غیرفقیر» در سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۲۰ به سیستم برق‌رسانی دسترسی داشته‌اند. این تنها امکانات رفاهی (utilities) است که به بهترین سطح رسیده است.

در روبه رو، دسترسی خانوارها به تلفن ثابت در سال ۲۰۲۰ نسبت به سال ۲۰۱۰ افت یافته است. علت این قضیه می‌توان جانشین‌شدن تلفن همراه باشد. برای مثال در سال ۲۰۱۰ نزدیک به ۵۸ درصد از خانوارهای فقیر از تلفن ثابت و ۷۸ درصد از آن‌ها از تلفن همراه منفعت گیری می‌کردند. این نسبت در سال ۲۰۲۰ به ترتیب برابر با ۳۶ درصد و ۹۴ درصد شده است.

دسترسی خانواده‌های فقیر به اینترنت

مشاهدات بانک جهانی حاکی از آن است که در سال ۲۰۱۰ تنها ۲ درصد از خانوارهای «فقیر» به اینترنت دسترسی داشته‌اند در حالی که این رقم در سال ۲۰۲۰ به ۶۰ درصد افزایش یافته است. این در حالی است که درصد خانوارهای «غیرفقیر» منفعت گیری‌کننده از اینترنت از ۱۵ درصد به ۷۵ درصد رسیده است. به این علت حالت دسترسی به اینترنت در بین فقرا هم چنان راه طویلی تا رسیدن به نقطه مطلوب در پیش دارد.

این چنین، دسترسی خانوارهای فقیر به «حمام و سرویس بهداشتی» و «آشپزخانه مجزا» از کمتر از ۸۵ درصد در سال ۲۰۱۰ به بیشتر از ۹۰ درصد در سال ۲۰۲۰ رسیده است. این بهبود برای خانوارهای غیرفقیر نیز رخ داده و سطح دسترسی آنان را از نزدیک به ۹۵ درصد در سال ۲۰۱۰ به نزدیک ۱۰۰ درصد در سال ۲۰۲۰ رسانده است.

در نهایت، به نظر می‌رسد حوزه‌ای که هم برای خانوارهای «فقیر» و هم خانوارهای «غیرفقیر» نیاز به رسیدگی بیش‌تر دارد، دسترسی به «فاضلاب» است. منظور از دسترسی به فاضلاب این است که پساب تولیدشده توسط خانوارها توسط یک سیستم لوله‌کشی جامع و مهم جمع‌آوری شده و به یک مرکز تصفیه بعد‌آب منتقل بشود. شواهد بانک جهانی مشخص می کند که دسترسی خانوارهای «فقیر» به فاضلاب در سال ۲۰۱۰ نزدیک به ۱۱ درصد بوده و در سال ۲۰۲۰ به ۲۱ درصد رسیده است. این نسبت برای خانوارهای غیرفقیر از ۲۵ درصد به ۴۱ درصد افزایش یافته است.