کدام کشورها بیشترین بدهی را به چین دارند؟

به نقل از تجارت‌نیوز، به حرف های صندوق بین‌المللی پول، بدهکارترین کشورهای فقیر جهان همه انها وام‌های کلان از چین گرفته‌اند.

منتقدان از این نوشته به گفتن «دیپلماسی تله بدهی» یاد می‌کنند که در آن چین به امید به دست آوردن اهرم سیاسی عمداً به کشورهایی که می‌داند قادر به پرداخت نیستند وام می‌دهد.

در این نمودار از داده‌های کمیسیون بازبینی اقتصادی و امنیتی ایالات متحده و چین برای فهرست کردن کشورها با بدهی سنگین بر پایه کل وام‌های دریافتی از چین منفعت گیری شده است.

تله بدهی چین

در سه دهه قبل، جمهوری خلق چین ناظر یک رشد نجومی از یک جایگاه اقتصادی منزوی به یک قوت برتر جهانی بوده است. همراه با این رشد اقتصادی، ظهور چین به گفتن یک رهبر در امور مالی گسترش بین‌المللی رقم خورد.

این در زمان حیاتی برای کشورهای در حال گسترش که با شکاف فزاینده تامین مالی زیرساخت‌ها روبه رو می باشند اتفاق می‌افتد.

اولین قدم از تاکتیک فرضی تله بدهی چین، اعطای وام سنگین به یک پروژه‌ در سرزمین در حال گسترش است که بازدهی اقتصادی مقداری دارد و سپس از مشکلات مالی حاضر به سود پکن منفعت گیری می‌بشود.

آفریقا زیاد تر کانون اتهامات تله بدهی علیه چین است، چون تعداد بسیاری از کشورهای آفریقایی که وام‌های چینی دریافت می‌کنند، بدهی عمومی سر به فلک کشیده دارند.

در کنفرانس مشترک بین صندوق بین‌المللی پول و بانک خلق چین در سال ۲۰۱۸، کریستین لاگارد، رئیس اسبق صندوق بین‌المللی پول و رئیس جاری بانک مرکزی اروپا هشدار داد که در هر گونه هزینه در مقیاس بزرگ، همیشه خطر پروژه‌های بالقوه ناکامی‌خورده و سوء‌منفعت گیری وجود دارد.

پکن به کشورهای آفریقایی ۱۴۶ میلیارد دلار وام داد (ابتکار تحقیقات چین آفریقا، ۲۰۲۰). از بین بیشتر از ۱۰۰۰ وام ثبت شده در پایگاه داده CARI، در هیچ یک مثالای از چین نبوده که عمداً علتایجاد بدهی در سرزمین دریافت‌کننده شده باشد.

به طور متوسط، بدهی چین ۱۵ درصد از کل بدهی خارجی این کشورها را راه اندازی می‌دهد و تنها سه دولت بیشتر از یک‌چهارم این بدهی را به چین بدهکار می باشند.

ابتکار کمربند و جاده عظیم چین

تعداد بسیاری از وام‌های چین بخشی از اندوخته‌گذاری گسترده این سرزمین در زیرساخت‌های جهانی است؛ ابتکار کمربند و جاده (BRI).

BRI که در سال ۲۰۱۳ راه‌اندازی شد و از آن به گفتن جاده ابریشم تازه نیز یاد می‌بشود، یکی از جاه‌طلبانه‌ترین پروژه‌های زیرساختی است که تا بحال فکر شده است. مقصد آن تشکیل شبکه گسترده‌ای از راه آهن، خطوط لوله انرژی، بزرگراه‌ها و گذرگاه‌های مرزی ساده است.

در این فرآیند، طلبکاران دولتی چین به شدت اعطای وام‌های ارز خارجی را به کشورهای غنی از منبع های، به‌اختصاصی در آفریقا، افزایش دادند.

در بین کشورهایی که به شدت بدهکار می باشند، ۱۴ سرزمین از ۱۵ سرزمین آفریقایی می باشند که تعداد بسیاری از فقیرترین کشورهای جهان همانند سودان، نیجر، موزامبیک، چاد و جمهوری دموکراتیک کنگو را شامل خواهد شد. تنها سرزمین غیرآفریقایی در این فهرست، بولیوی نیز یکی از فقیرترین کشورهای آمریکای جنوبی است.

مطابق گزارش کمیسیون بازبینی اقتصادی و امنیتی آمریکا و چین، ۶۰ درصد از کشورهای بدهکار چین در سال ۲۰۲۲ در مضیقه مالی قرار داشتند که این رقم در سال ۲۰۱۰، پنج درصد می بود.

چین علاوه بر دستیابی به زیرساخت‌ها، متحدان سیاسی نیز به دست می‌آورد. تعداد بسیاری از کشورهای حاضر در این فهرست، همانند جمهوری کنگو، علناً از مواضع چین در هنگ کنگ و دریای چین جنوبی حمایتکرده‌اند.