دارالاکرام بیست‌وسومین نشست خیر و خرد را برگزار کرد

به نقل از خبرگزاری برنا از تهران ؛ بیست و سومین نشست خیر و خرد ذیل نوشته کلی بحران کیفیت در نظام آموزش و پرورش و راه‌حل‌های آن به شرح و بازدید یک ایده پرداخت.

در این نشست که با وجود دکتر محمود مهرمحمدی، استاد دانشگاه و رئیس اسبق دانشگاه فرهنگیان برگزار شد، ایده‌ی مدرسه ملی مورد شرح و بازدید قرار گرفت.

آموزش و پرورش با بحران کیفیت، عدل و مشروعیت روبه رو است

 محمود مهرمحمدی در این نشست بحران آموزش و پرورش را فراتر از بحران کیفیت دانست و او گفت: آموزش و پرورش با مشکلاتهای فرد دیگر از قبیل بحران عدل و مشروعیت نیز روبه رو است.

مهرمحمدی او گفت: اگر کیفیت را درمان کنیم، احتمالا به یک معنی اتفاق معجزه‌آسا بیفتد و مشکلاتهای دیگر هم به تبع آن درمان ‌بشود، چون عدل با کیفیت پیوستگی مفهومی دارد؛ به طوری که اگر زمان‌های یادگیری کیفی به طور یکسان، عمیق، پایدار و معنادار برای آحاد دانش‌آموزان صرف نظر از دیگر مختصات اجتماعی و اقتصادی تدارک دیده بشود، قضیه‌ی عدل دیگر پیش روی ما نخواهد می بود.

وی با اشاره به بحران مشروعیت، آن را نیز یک قضیه اساسی دانست که دچار نمود‌های تازه و اختصاصی‌ای شده است و در ادامه او گفت: با گریز از مدارس دولتی و فرار از محیط‌های متعارف آموزشی که با سازوکارهای دولتی اداره خواهد شد در بطن خود با قضیه مشروعیت مواجهیم اما اگر قضیه کیفیت حل بشود، قضیه مشروعیت هم حل می‌بشود.

مهرمحمدی با اشاره به این که ایده مدرسه ملی تا عملیاتی شدن به مرحله های خاصی نیاز دارد، او گفت: این اصلا به این معنی نیست که ایده‌های کیفی‌تر فرد دیگر وجود ندارد.

وی با اشاره به این که کارکرد دانش‌آموزان در کنکور و آزمون‌های سراسری  نشانه‌های درستی می باشند، اما دقیق و کافی نیستند، افزود: به این علت کیفیت را باید در دیگر عوامل نیز دید.

صدای کیفیت‌خواهی و عدل‌خواهی بلند است اما چرا طرحی نو درنمی‌افتد؟

مهرمحمدی ریشه‌ی مهم رانت‌خواری، بازماندگی از تحصیل، تمایل به مهاجرت، ضعف مطمعن به نفس، ناتوانی در شناسایی و حل قضیه در سطح فردی و اجتماعی، ناتاب‌آوری و عدم استقامت در میل به مقصد، عدم مدارا و ناسازگاری، افت حبّ وطن، افتجوشش و خلاقیت کارآفرینانه و حس غرور فرهنگی و تمدنی و ناتوانی ترجیح منافع جمعی بر منافع فردی را در فقر کیفیت آموزش و پرورش برشمرد و افزود: باید شاخص‌های فرد دیگر را در ربط با کمال معنوی و اجتماعی مد نظر قرار داد.

استاد دانشگاه آموزش و پرورش را در مقیاس ملی دچار اختلال دانست و افزود: در سخن بگویید از بحران کیفیت باید همه نمود‌های اشکار و ناپیدا را مد نظر قرار داد.

وی با اشاره به این که صدای کیفیت‌خواهی و عدل‌خواهی صدای بلندی است، اصرار کرد اما تا وقتی که مطالبه‌گران ترقی کیفیت و تحول در آموزش و پرورش آمادگی گذشتن از باورها، رویه‌ها و سیاست‌های ناکامی‌خورده را نداشته باشند، طرحی نو درنمی‌افتد.

مهرمحمدی ۴ معیار را به گفتن پیش‌نیاز مطرح ملی کردن مدارس نقل کرد و در ادامه درمورد این مطرح توضیحات تکمیلی را اراعه داد.

وی درمورد‌ی پهنه و گستره‌ی ایده‌هایی که خواهان تحول در اکوسیستم آموزش و پرورش می باشند، او گفت: یک مطرح درجه یک باید همه‌جانبه‌نگر، فراگیر و سیستمی باشد و نیز آثار باثبات، مداوم و مستمر داشته باشد؛ این چنین باید در برابر تعلیق مقاوم و دارای فوریت باشد و محقق شدن آن مشروط بر تحقق پیش‌نیازهای دیگر نباشد.

معیار چهارم برای یک ایده مقیاس‌پذیری آن در اجراست به این معنی که نباید یک ایده ادعای رخداد یک دگرگونی عظیم در وقتی مختصر داشته باشد بلکه باید به طور تدریجی و در بازه وقتی قابل قبولی به طور مرحله به مرحله فراگیر بشود.

نگاه حاکمیتی حاضر به آموزش و پرورش دچار عیب است
مهرمحمدی ایده‌ ملی کردن مدارس را دارای  چهار معیار فوق دانست و او گفت: در سطح حاکمیت باید به قضیه‌ی آموزش و پرورش یک نگاه مدیریتی تازه داشت؛ چراکه نگاه حاکمیتی حاضر به آموزش و پرورش دچار عیب است و در دست صاحبان قوت قرار دارد؛ حال این که به جای نگاه حاکمیتی حاضر باید به سمت نگاه حاکمیتیِ باز حرکت کرد.

وی در توضیح این نوشته او گفت: ما می‌توانیم تفسیر خود را از حاکمیت تحول دهیم و ماموریت های حاکمیتی و غیرحاکمیتی را از هم تفکیک کنیم؛ چراکه آموزش و پرورش نیاز به یک نگاه حاکمیتی تازه دارد که از دل آن مدارس ملی به وجود می‌آید.

مهرمحمدی در توضیح ابعاد این نگاه حاکمیتیِ باز او گفت: سفره آموزش و پرورش باید رنگارنگ و گسترده باشد تا در چارچوب روایت‌های کیفی و منشور ملی پرورش بگنجد؛ منشوری که دارای روایت ما از استانداردها باشد و این روایت بومی ما از کیفیت نباید به قدری داخل جزئیات بشود که مجال ابتکار عمل و گستراندن سفره‌های تربیتی را ندهد.

این استاد دانشگاه افزود: این منشور باید به طوری تدوین بشود که دروس الزامی و استانداردهای حداقلی ملی برای یادگیری را معارفه کند تا مدارس متنوع به وجود بیاید مدارسی که پردازشی متنوع از استانداردها اراعه خواهند داد؛ در اینگونه مدارس والدین با دقت به توانایی های فرزندان خود انتخاب کنند.
او همین طور گفت: ترقی کیفیت یک نسخه واحد ندارد و منظور ما یک ‌مدرسه طراز یا ایدئال نیست بلکه منظور مدارسی می باشند که میزبان نمود‌های گوناگون، طبایع و علائق گوناگون باشند و کیفیت آموزش و پرورش باید بتواند رضایت مخاطبان متنوع را به طور رسمی تامین کند.

مهرمحمدی با انتقاد از این که ما مدارس دولتیِ برند‌ نداریم و عموم مدارس دولتی ذیل یک ایده و برنامه و بدون اختلاف و تشخص می باشند و انتخاب معنی ندارد، افزود: در ایده مدرسه ملی، کیفیت معانی بسیاری اشکار می‌کند و معانی خاص گروه مخاطب می باشند، لاجرم خلاقیت، نوآوری و بهسازی هیچ‌گاه در فرآیند مدرسه از صحنه حذف نمی‌بشود، چون یک گروه مخاطب این مدرسه را انتخاب کرده‌اند.

وی هشدار داد که غفلت از این نوشته حیات مدرسه را با خطر روبه رو می‌سازد و مدرسه هیچ‌گاه از فضای رقابتی غفلت نمی‌کند و در این صورت رقابت مدرسه اتفاق‌ای تازه خواهد می بود.

قائل شدن حق انتخاب برای والدین و شخصیت‌یابی مدارس و اختلاف قائل شدن بین آنها علتایجاد فضای رقابتی سازنده بین مدارس خواهد شد چرا که در این فضا خلاقیت نوآوری بهسازی و تامین رضایت مهم است.

وی با اشاره به این که امروزه مدارس فاقد عاملیت و فاعلیت می باشند اما با وجود مدارس ملی از این کار فاصله خواهند گرفت؛ چرا که در اکوسیستم مذکور مدرسه سوژه می‌بشود و عاملیت می‌یابد؛ در نتیجه در این اکوسیستم والدین هم از تسلیم و تبعیت فاصله می‌گیرند و خود سوژه خواهد شد و آگاهی خود را ارتقاء خواهند داد.

 

انتهای مطلب/