با ۵۰۰هزار مهندس عمران در سرزمین، از چین نیروی ساخت مسکن بیاوریم؟_دلخوش

به گزارش تجارت‌نیوز، چینی‌ها در قالب یک قرارداد تهاتری و برای تسویه پول نفت به تهران می‌آیند تا در بافت فرسوده شهر، مسکن بسازند و سه استادیوم ورزشی احداث کنند.

وجود چینی‌ها در ساخت‌وساز از مهر سال ۱۴۰۰ نقل و حرف های شد که بناست اجرای مطرح نهضت ملی مسکن را با نفت تهاتر کنند؛ اما این خبر در دو سال قبل مدام قبول و تکذیب شد تا این که شهرداری تهران خبر داد که بناست چینی‌ها را برای نوسازی بافت فرسوده به تهران بیاورد. به‌تازگی هم محمدرضا رضایی‌کوچی، رئیس کمیسیون عمران مجلس یازدهم، به ایلنا حرف های است که از اردیبهشت سال ۱۴۰۳ چینی‌ها برای ساخت‌وساز مسکن به ایران می‌آیند.

این تصمیم با انتقاد گسترده کارشناسان قسمت مسکن روبه رو شده است. در روز بیست‌ویکم مهر ۱۴۰۰، محمدرضا رضایی‌کوچی، رئیس کمیسیون عمران مجلس، مخالفت مجلس با این نوشته را اظهار کرده و حرف های می بود: «هنگامی بیشتر از ۵۰۰ هزار مهندس ساختمان در سرزمین وجود دارند، هیچ دلیلی برای وجود شرکت‌های خارجی در مطرح تشکیل مسکن نیست».

از آن سو سازندگان مسکن در مصاحبه‌های بسیاری که با رسانه‌ها داشتند، انها گفتند که این عمل دولت دخالت در بازار ساخت‌وساز است و اصولا نه از نظر فناوری و نه اندوخته نیازی به شرکت‌های خارجی وجود ندارد. برخی دیگر از رسانه‌ها هم این عمل دولت را حراج نفت برداشت کردند و نوشتند که با لیاقت نیست درآمد نفتی به جای گسترش زیرساخت‌های سرزمین صرف اقداماتی غیرضروری شود. مسئله فرد دیگر که مخالفان این ماجرا به آن اشاره می‌کردند، او گفت و گو بدعهدی چینی‌ها در پروژه‌های عمرانی قبلی می بود و به‌ طور اشکار به مطرح آزادراه تهران-شمال اشاره می‌کردند که از سمت چینی‌ها به بهانه تحریم ترک شد.

کارزاری برای احداث مزرعه خورشیدی

دراین‌بین لطفعلی بخشی، استاد بازنشسته اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی، به «شرق» خبر می‌دهد که کارزاری راه انداخته و خواست کرده است دولت به جای ساخت استادیوم ورزشی تازه در تهران توسط شرکت‌های چینی، نیروگاه خورشیدی بسازد. این اقتصاددان در این کارزار ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهوری و علی سلاجقه، رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست را خطاب قرار داده و نوشته است که « به دولت محترم نظر می‌دهیم که از ساخت استادیوم صرف‌نظر کرده ‌و از شرکای چینی بخواهد که به جای آن، یک پروژه بزرگ نیروگاه خورشیدی برای ایران احداث‌ کند».

این اقتصاددان در ادامه با قیاس برخی مزایا و معایب احداث نیروگاه برق خورشیدی و استادیوم ورزشی پافشاری کرده است: «با احداث نیروگاه خورشیدی، تشکیل برق سرزمین افزایش خواهد یافت و صنایع ‌و مردم مشکلات کمتری خواهند داشت. این چنین به علت افت مصرف سوخت‌های آلاینده برای تشکیل برق، آلودگی هوا افت خواهد یافت و این چنین نیروگاهی، با فروش برق، علاوه بر پرداخت اقساط خود، برای دولت نیز درآمدزا خواهد می بود و تکنولوژی جدیدی در سرزمین ترویج‌ خواهد یافت. این چنین تشکیل این چنین نیروگاهی، گامی در ایفای تعهدات بین‌المللی ایران برای افت تشکیل گازهای گلخانه‌ای خواهد می بود».

این استاد دانشگاه ساخت استادیوم ورزشی تازه در تهران را برتری ندانسته و در نقد این عمل دولت، نوشته است: «تأسیسات ورزشی در این‌ مقیاس درآمدزا نخواهند می بود ‌و پرداخت سود و اقساط ارزی آن و هزینه نگهداری، هزینه جدیدی را بر بودجه دولت تحمیل خواهد کرد. این چنین بدهی ارزی، برای یک پروژه غیرضروری، مشکل فرد دیگر را بر مشکلات سرزمین خواهد افزود». بخشی پافشاری کرده است که «هم‌اکنون تهران دارای بیشترین سرانه تأسیسات ورزشی در سطح سرزمین است که اضافه‌کردن بر این مقدار در شرایط تحریم از عدل اجتماعی به دور است».

چین در قسمت انرژی اندوخته‌گذاری نمی‌کند

در همین عرصه آرش نجفی، رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران، به «شرق» می‌گوید که گمان نمی‌کند برای چینی‌ها تفاوتی داشته باشد در قسمت انرژی اندوخته‌گذاری کنند یا ساخت‌وساز، و به گمان زیاد این خطای دولت در تشخیص برتری‌ها است.

او توضیح می‌دهد که ایران وقتی بزرگ‌ترین و گسترش یافتهترین شهرک‌های مسکونی در خاورمیانه را می‌ساخت و اکنون جای تأسف دارد که چین برای ایران مسکن یا استادیوم ورزشی بسازد؛ آن‌هم در شرایطی که سرزمین دچار ناترازی انرژی است و احداث نیروگاه از سوی چینی‌ها پشتیبانی مهم‌تری برای زیرساخت‌های اقتصاد سرزمین است؛ اما به نظر می‌آید که برخی در دولت علاقه‌مندند سازه‌های قابل نمایش در نگاه عموم همانند استادیوم و مسکن را به زیرساخت‌های حیاتی اقتصاد سرزمین ترجیح دهند؛ چراکه به گمان زیاد نمایش این سازه‌ها می‌تواند در انتخابات رأی بیاورد؛ اما تحکیم زیرساخت‌های اقتصاد همانند احداث نیروگاه خورشیدی، همانند استادیوم و مسکن قابلیت نمایش ندارد؛ ضمن این که دولت هیچ زمان برق خانگی را قطع نمی‌کند که مردم فهمید اهمیت ناترازی انرژی شوند؛ اما صنایع را با جیره‌بندی انرژی دچار مشکل کرده است.

از نظر دیگر گمان دارد که دولت می‌داند برای ساخت‌وساز مسکن و استادیوم کمتر دچار تحریم می‌شود؛ اما برای ساخت نیروگاه خورشیدی و واردات تجهیزات از چین امکان پذیر با دیوار سخت تحریم روبه رو شود. اما حمیدرضا صالحی، عضو کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی تهران، به «شرق» می‌گوید که چین به ریسک‌های اندوخته‌گذاری اهمیت بسیاری می‌دهد و گمان نمی‌کند که چینی‌ها حاضر باشند در قسمت انرژی ایران اندوخته‌گذاری کنند.

او ادامه می‌دهد: «چین پیش‌ازاین به بهانه تحریم، میدان نفتی آزادگان را رها کرد و حاضر نشد در میدان گازی پارس جنوبی اندوخته‌گذاری کند؛ اما در عوض اندوخته‌گذاری‌های گسترده‌ای در قسمت انرژی کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس انجام داده است و در قسمت قطری میدان گازی پارس جنوبی اندوخته‌گذاری خیره‌کننده‌ای انجام داده و گاز آن را به اروپا پیش‌فروش کرده است. باید اشاره کنم که انگار چین حتی پاکستان را برای اندوخته‌گذاری به ایران ترجیح می‌دهد؛ به این علت با ریسک‌های بالای اندوخته‌گذاری در ایران، گمان نکنم که چین حاضر به اندوخته‌گذاری در قسمت انرژی ایران باشد».

منبع :


شرق