[ad_1]
به گزارش دلخوش
فکر کنید بتوانید بدون نیاز به آزمایش خون، تنها از طریق یک خالکوبی نامرئی روی پوست خود، سطح استرس، مقدار قند خون یا حتی نشانههای اولیهی بیماریها را ردیابی کنید. این دقیقاً همان آیندهای است که دانشمندان در تلاش برای تحقق آن می باشند.
این تیم تحقیقاتی موفق به ساخت حسگرهای الکترونیکی فوق نازکی شده است که همانند یک خالکوبی موقت روی پوست چسبانده خواهد شد و اطلاعات ارزشمندی از ترکیبات شیمیایی حاضر در عرق بدن استخراج میکنند.
به گزارش تکرادر، این حسگرهای تازه که به نام “خالکوبیهای الکترونیکی گرافنی” شناخته خواهد شد. پیش از این، محققان زیاد تر بر منفعت گیری از این حسگرها برای پایش ضربان قلب و سختی خون تمرکز داشتند، اما اکنون دانشمندان تصمیم دارند از این فناوری برای آنالیز ترکیبات حاضر در عرق منفعت گیری کنند. یکی از اولین ترکیباتی که محققان روی آن متمرکز شدهاند، کورتیزول است؛ هورمونی که با استرس، خطر سکتهی مغزی و برخی اختلالات دیگر مرتبط است.
عرق انسان حاوی نشانههایی از حالت داخلی بدن است و بازدید دقیق آن میتواند اطلاعات مهمی درموردی سلامت فرد اراعه دهد. اکنون، چندین آزمایشگاه در حال گسترشی حسگرهایی می باشند که میتوانند ترکیبات گوناگون حاضر در عرق را شناسایی کنند.
برخی از این حسگرها با تحول رنگ، وجود مواد خاصی را نشان خواهند داد و برخی دیگر به حسگرهای الکتروشیمیایی متصل می باشند که برای کارکرد صحیح نیاز به محفظهای برای جمعآوری عرق دارند. اما این برچسب الکترونیکی گرافنی بدون نیاز به هیچگونه محفظهی اضافی، این کار را بهسادگی انجام خواهند داد.
این حسگرها به گفتن یک ترانزیستور عمل میکنند. وقتی که ترکیب خاصی در عرق با مولکولهای سطح گرافن تماس اشکار کند، یک سیگنال الکتریکی تشکیل میشود. این تحول در مقاومت الکتریکی ترانزیستور، مقدار دقیق آن ماده را اشکار میکند.
در آینده، این فناوری میتواند برای تشخیص ترکیبات فرد دیگر همانند گلوکز، لاکتات و استروژن نیز مورد منفعت گیری قرار گیرد. این چنین اطلاعاتی میتوانند در شناسایی مشکلات بالقوهی سلامت، کنترل بیماریهای مزمن یا حتی بهبود کارکرد ورزشکاران نقش مؤثری داشته باشند.
خالکوبیهای الکترونیکی گرافنی تنها برای منفعت گیریهای پزشکی طراحی نشدهاند. این فناوری میتواند در گجتهای پوشیدنی هوشمند نیز به کار گرفته شود. فکر کنید که ساعت هوشمند شما بتواند بهطور مداوم اطلاعات مربوط به سلامت شما را از طریق این حسگرها دریافت کند و در صورت مشاهدهی هرگونه تحول غیرطبیعی، به شما هشدار دهد.
با وجود همه پیشرفتها، تا این مدت چالشهایی برای تکمیل این فناوری وجود دارد. یکی از با اهمیت ترین مشکلات این است که برچسب گرافنی تا این مدت نیازمند اتصال به مدارهای الکترونیکی کوچک و یک تراشهی کامپیوتری برای ارسال دادهها می باشند. برای رسیدن به مرحلهای که این فناوری کاملاً بیسیم و جدا گانه باشد، محققان باید مدارات مجتمع کاملی از گرافن تشکیل کنند که شامل منبع های انرژی و فرستندههای بیسیم نیز باشد.
دیمیتری کیریف یکی از اعضای تیم تحقیقاتی، پیشبینی میکند که در دههی آینده، این حسگرهای گرافنی در ساعتهای هوشمند و دیگر ابزارهای پوشیدنی ادغام خواهند شد و امکان نظارت مداوم بر سلامت را بدون نیاز به آزمایشهای پیچیده فراهم خواهند کرد.
انتهای مطلب/
دسته بندی مطالب
[ad_2]
منبع