تهمت تعارض منافع یا پوششی برای منافع شخصی؟_دلخوش

سالم‌خبر: مهدی پیرصالحی بعد از سه ماه از روی کار آمدن محمدرضا ظفرقندی، وزیر بهداشت و درمان ، به گفتن رئیس تازه سازمان غذا و دارو ایران، منصوب شده است. او که از مدیران باتجربه در حوزه داروسازی به حساب می اید، پیش از این نیز در سمت‌های اجرایی بسیاری فعالیت داشته است. پیرصالحی از جمله افرادی است که با چالش‌های صنعت داروسازی سرزمین آشناست و سابقه مدیریت در حوزه‌هایی چون تشکیل و توزیع دارو را دارد.

سازمان غذا و دارو از آنجا که به‌گفتن یکی از حساس‌ترین ارکان نظام سلامت سرزمین، مدام در مرکز دقت رسانه‌ها، سیاست‌گذاران و مردم قرار داشته است. بعد قاعدتا انتصاب پیرصالحی به ریاست این سازمان، همانند هر انتصاب فرد دیگر در این سطح، موافقان و مخالفانی به جستوجو داشته است. اما مسئله قابل‌تأمل، موج گسترده‌ای از انتقادات و حملات رسانه‌ای است که با بهانه‌هایی همچون “تعارض منافع” علیه وی به راه افتاده است. کمااینکه طی روزهای قبل برخی رسانه‌ها بازی با افکارعمومی را اغاز و با بازدید تاریخ تضاد منافع از دوره‌ی قاجار تا عصر حاضر به این نتیجه رسیده‌اند که انتصاب پیرصالحی در بین دیگر گزینه های ریاست این سازمان دارای بیشترین مقدار تعارض منافع بوده است.

تعارض منافع، یکی از مسائل مهم در حکمرانی سالم و شفافیت است. این مفهوم وقتی نقل می‌شود که فردی در جایگاهی قرار می‌گیرد که تصمیمات او می‌تواند به منافع شخصی یا گروهی خاص منجر شود. این اصل به خودی خود، نشان‌دهنده اهمیت شفافیت و اخلاق حرفه‌ای در مسئولیت‌های دولتی است. اما آیا در رابطه پیرصالحی، این تهمت‌ها بر مبنای مستندات واقعی است یا فقطً ابزاری سیاسی برای تخریب وجهه او و سازمانی است که تحت مدیریت او قرار دارد؟ این که فردی باید براین مسند می نشست که فاقد هرگونه سابقه‌ی مدیریتی و اجرایی در قسمت خصوصی و دارای نمره صفر در تضاد منافع باشد آیا با اشل مدیریتی و پیچیده ی سازمان غذا و دارو همخوانی دارد؟

به حرف های قسمت اعظمی از صاحبان صنایع دارویی سرزمین، سابقه‌ی پیرصالحی در حوزه دارو، نشان‌دهنده توانایی و تخصصی است که می‌تواند به حل مشکلات ساختاری در زنجیره تامین دارو پشتیبانی کند. او نه تنها از دل صنعت داروسازی برخاسته، بلکه به‌خوبی با چالش‌ها و ظرفیت‌های این حوزه آشناست. مخالفان، این پیشینه را دستاویز قرار داده‌اند تا او را متهم به داشتن منافع شخصی در صنعت دارو کنند. این در حالی است که منفعت گیری از افراد متخصص با سابقه درخشان در صنعت، در تعداد بسیاری از کشورهای پیشرفته، نه تنها عیب محسوب نمی‌شود بلکه به گفتن یک مزیت رقابتی در مدیریت شناخته می‌شود.

صنعت دارو در ایران سال‌ها است با مشکلات جدی روبه رو است. افتداروهای اساسی، مشکلات واردات مواد اولیه، ضعف در نظام توزیع، و این چنین فشارهای تحریمی، زنجیره تامین دارو را به چالشی پیچیده تبدیل کرده است. اما این روزها به جای تمرکز بر تامین داروهای بیماران و هشدارها درمورد‌ی به نقطه صفر رسیدن دپوی تعداد بسیاری از داروهای حیات‌قسمت و اراعه راهکارها، برخی رسانه‌ها و افراد خاص پشت صحنه با نشر اطلاعات ناقص و حتی بعضی اوقات نادرست، تلاش در تشکیل بحران مصنوعی دارند. مقصد مهم این حملات چیست؟ آیا این رسانه‌ها و افراد واقعاً دغدغه از بین بردن مشکلات دارویی سرزمین را دارند، یا این که به‌جستوجو منافع فرد دیگر می باشند؟

راه‌حل چیست؟ حمایتاز اصلاحات و مدیریت کارآمد

این روزها برای عبور از بحران دارو و حل مشکلات صنعت دارویی سرزمین، نیازمند مدیرانی هستیم که علاوه بر تخصص، شجاعت و اراده ملزوم برای اصلاحات را داشته باشند. ضمن آنکه هم مدیران و هم رسانه‌ها به جای دامن زدن به برخی حاشیه ها و فضای درهم پیچیده در حوزه دارو که تنها بیماران از آن متضرر خواهد شد، باید فضا را برای او گفت‌وگوهای کارشناسی باز کنند.

مشکلات صنعت دارو و کمبودهای حاضر، نتیجه سال‌ها ضعف مدیریتی و فشارهای خارجی است. عبور از این مشکلاتها، نیازمند هم‌افزایی همه قسمت‌ها، از جمله دولت، صنعت و رسانه‌ها است. پیرصالحی، با همه توان خود تلاش می‌کند تا این مسیر دشوار را هموار کند. به‌جای سنگ‌اندازی در این مسیر، بهتر است با انتقادات سازنده و اراعه راهکارهای کارشناسی، به بهبود حالت پشتیبانی کنیم. در نهایت، آنچه باید در برتری قرار گیرد، سلامت و امنیت دارویی مردم است، نه منافع گروهی و سیاسی.

این روزها با آزمونی سخت برای مدیران و رسانه‌ها مواجه هستیم. علاوه بر بسترسازی برای او گفت‌وگوهای کارشناسی در این باب از سوی رسانه‌ها، رئیس تازه سازمان غذا و دارو نیز باید با همه قاطعیت و شفافیت، بدون دقت به برخی حاشیه سازی‌ها، با اراعه گزارش‌های مستند و عمل های اصلاحی تمرکز خود را بر حل مشکلاتهای واقعی در عرصه دارو و تجهیزات پزشکی معطوف دارد.